دیگه شعرام همه از رفتنو غم شد

دوتا چشمای من از جدایی تر شد

مینویسم توی شعرام که بدونی

که تموم این شبها بی تو سحر شد

نمیدونم چرا بارون نمیباره؟

چرا اون سر روی شونم نمیذاره

چرا هرچی که میگم کجایی برگرد

هیچ صدایی نمیاد!شاید که خوابه

آره اون خوابه و من بیدار بیدار

آره من موندمو دردو تن تبدار

آره راحت شده از دست زمونه

کاشکی زودتر برسه لحضه ی دیدار

نظر فراموش نشه

عزیزم رفتیو بعد تو چشمام

داره با یاد تو نم نم میباره

عزیزم کی میشه اشکی نریزم

افسوس این لحضه ها پایون نداره

تو گفتی با توام تا آخر راه

ولی این راه تو آخر نداره

شده سنگ مزارت همدم من

برا وقتی که دل آروم نداره

کی میفهمه عزیزم من چی میگم؟

همه میگن که من دیونه هستم

نمیونند چیه درد دل من

نمیدونند عزیزی رفت ز دستم

نظر یادتون نره

رها کردی دستامو       ندیدی اشک چشامو

همه هستیمو گرفتی     خراب کردی فردامو

نفهمیدی چی کشیدم     به آرزوم نرسیدم

تک و تنها شدنم رو        توی خوابم نمیدیدم

هنوزم بوی تن تو            تو این خونه موندگاره

یه چند روزه ازتو چشمام     دیگه بارون نمیباره

تموم سهم من از تو        همین عکس توی دستم

دیگه دنیارو نمیخوام          من از دنیادیگه خستم

صدای تو  توی گوشم       غم دوریت روی دوشم

چقدر سنگین شده این غم

هنوزم مشکی میپوشم

نظر یادتون نره

می دانی..؟
آدم های ِ ساده..
ساده هم عاشق می شوند..
ساده صبوری می کنند..
ساده عشق می وَرزَند..
ساده می مانند..
اما سَخت دِل می کنند..
آن وقت که دل ِ می کنند..
جان می دَهند..
سخت میشکنند..
سخت فراموش میکنند..
آدم های ِ ساده…..